Traumatherapie
Hoe kijken we naar trauma ?
​
We omschrijven trauma als elke niet-geintegreerde – onopgeloste – reactie van het autonoom
zenuwstelsel. De kern van trauma is dus niet zozeer de gebeurtenis, maar de reactie van het
zenuwstelsel op de gebeurtenis. Een door trauma ontwikkeld autonoom zenuwstelsel kenmerkt zich
door de scheiding tussen
-
Fysiologische toestand
-
Psychologisch verhaal
-
Gedragsmatige respons
-
Signalen van gevaar lijken alom tegenwoordig
In therapie leren we bewust werken met het autonoom zenuwstelsel zodat we ons ontregeld
autonome zenuwstelsel leren reguleren.
Het verwerken van trauma is niet iets dat op wilskracht gebeurt. Verwerkt trauma betekent dat je
lichamelijk kan voelen het gevaar voorbij is. H
De eerste stap is het herkennen wat je symptomen zijn van onverwerkt trauma.
Er kan sprake zijn van de volgende reacties:
-
Herbeleving (herinneringen, dromen, flashbacks, emoties, lichamelijke reacties
-
Vermijdingsgedrag (vermijden van gedachten, plaatsen, mensen, situaties gelinkt aan het trauma)
-
Negatieve gedachten en stemming (negativiteit over zichzelf, anderen en de wereld (weinig tot geen vertrouwen), negatieve emoties, verminderde interesse)
-
Hyperactivatie (woede-uitbarstingen, geïrriteerdheid, hyperalertheid, roekeloos gedrag,concentratieproblemen, slaapproblemen)
​
Tegelijk werken we aan het verhogen van je veer – en draagkracht.
Daarna richten we ons op integratie met EMDR en brainspotting.
Bij ernstige klachten kan behandeling met medicatie in overleg met de huisarts en psychiater
behulpzaam zijn.